Terwijl Nederland er in Spanje niet in slaagde de vierde plek op de ranking terug te pakken van Canada, werden we tegelijkertijd op een wedstrijd in Florida nog voorbij gestreefd door het Amerikaanse team. Nederland zakt daardoor naar de zesde plaats op de ranking, maar doordat de plaatsen vijf t/m tien allemaal recht geven op vier startplaatsen in Londen doet dat er zoals eerder al genoemd niet echt meer toe.
Het toont wat mij betreft wel nogmaals aan dat het huidige kwalificatiesysteem te wensen overlaat. Er werden in Amerika twee wedstrijden achter elkaar gehouden, waarbij er slechts twee teams aan de start verschenen; Canada en de VS. Tot deze wedstrijden was de hoogste score van team USA 410,753%. Tijdens de eerste wedstrijd, nog geen twee weken geleden, kwam men niet verder dan 407,471. Afgelopen weekend kwamen dezelfde ruiters (één ruiter startte een ander paard) opeens tot een score van 425,559%, en gingen Nederland daarmee ruim een procent voorbij.
Dit mag toch gerust opvallend genoemd worden, in één week het gemiddelde per proef verbeteren van 67,9% naar 70,9% lijkt in eerste instantie niet heel spannend maar is dat wel degelijk. Ter vergelijking; in Nederland zit een combinatie met gemiddeld 67,9% niet eens in het A-kader, terwijl je met 70,9% waarschijnlijk een plek in het team voor Londen verdiend. Zo’n verbetering in één week tijd, waar kan ik daarvoor tekenen?
Het gekozen ranking systeem waarbij alleen de hoogste score telt zal met name zo bedacht zijn om landen buiten Europa waar niet zoveel wedstrijden worden gehouden ook een eerlijke kans te geven. Amerika heeft hier handig gebruik van gemaakt door op de valreep nog twee concoursen in de eigen achtertuin te houden (deze zijn ook pas relatief laat toegevoegd aan de kalender). Net als de twee andere wedstrijden in Amerika vorig jaar kwam er naast het team van de VS telkens maar één ander team aan de start. Het valt wat mij betreft te bezien of een resultaat behaald op een dergelijke wedstrijd dezelfde waarde heeft (of zou moeten hebben) als een score behaald op een EK of WK.
Het is natuurlijk altijd makkelijk om commentaar te leveren, maar de oplossing is in deze denk ik ook heel eenvoudig. Door niet het beste resultaat, maar het gemiddelde van de beste twee of nog beter drie scores te nemen wordt het effect van eenmalige uitschieters beperkt, en worden herhaalde goede resultaten beloond. Precies waar een ranking voor bedoeld is. Na vandaag is de teamranking definitief, alle landen krijgen uiterlijk 12 maart bericht van de FEI over het aantal startplaatsen welke men op basis van de ranking heeft verdiend. Daarnaast zijn er nog tien plaatsen te vergeven voor individuele sporters uit landen die zich niet met een team hebben gekwalificeerd. In totaal mogen er 78 combinaties aan de start komen in Londen, waarvan het er normaal gesproken helaas slechts vier uit Nederland zullen zijn.
Laatste reacties